Mijn allerliefste engeltje Dante
Totaal onverwacht kwam je in mijn leven, een dag die ik nooit zal vergeten, het was 10 november 2009.
Op 7 september zou je 10 worden helaas had die smerige rotziekte gans jouw kleine lichaampje overgenomen.
Niet éénmaal heb ik je moeten corrigeren, je was zo ontzettend slim en we vormden samen een onafscheidelijk duo.
Ik heb zoveel mooie herinneringen aan jou, zo ongelooflijk veel en het doet zo ontzettend veel pijn dat ik jou moest laten gaan.
Maar houden van is ook loslaten, heb ik geleerd.
Mijn verdriet is niet te omschrijven, ik hield zo ontzettend veel van jou. Met jouw hoofdje in mijn hals ben je rustig ingeslapen.
Jouw urne zal een apart plaatsje krijgen maar jij blijft voor eeuwig in mijn hart wonen.
Ren nu maar over de eeuwige groene weides samen met jouw vriendjes en vergeet jouw speciale “grote” boom niet uit te kiezen om piezewiezewoeziewaf te doen.
Het ga je goed mijn prachtig hondje. Ik hou van jou.
Mama.