Lieve Laika,
We zien je nog voor ons bij de fokker. Het was liefde op het eerste gezicht.
Niet wij, maar jij had ons uitgekozen. Ons grijs schattig puppy’ke.
Dat kleur hadden we nog nooit gezien bij een chow chow. Ons specialleke hé…
Al gauw bleek je op te groeien tot een roodkleurige chow chow.
Zo’n prachthond dat je was…
Je was onze steun, onze ‘rock’, ons alles gewoon.
Dat merken we nu maar al te goed door de grote leegte die je hier nu achterlaat: thuis, in ons hart, overal…
Je bent altijd ons vechtertje geweest, zelfs tot op het einde van je strijd, tegen dat lelijk beest dat in je groeide.
Op jouw 8 jaar heb je 2 weken lang moeten strijden… Niemand, zag je dit halen. Maar jouw wilskracht & levenslust heeft je er toch erdoor geholpen.
We dachten toen al dat we je kwijt waren. Maar je wou zo graag bij ons zijn hé schat.
En dan 2014, hoorden we dat je de ziekte van Cushing had, 3 hernia’s … maar je liet je niet klein krijgen. Het was alsof je dit zelfs niet had.
Januari 2016… je werd plots blind. Dit vond je zo moeilijk. Je wou niet meer mee gaan rijden in de auto, je wandelingen in het park, de zee,…
Dingen die je zo graag deed, maar niet meer wou omdat je je onzeker elders voelde door niet meer te kunnen zien.
Maar toch genoot je dan weer om gewoon thuis bij ons te zijn, ten volle genietend in jouw tuin, lekker meesmullen aan tafel bij ons, …
En dan… maart 2016…
De vaststelling dat je volledig met uitzaaiingen zat: tumoren van 10cm, 8cm, 5 cm,… We namen je terug mee naar huis & dachten dat we slechts 2-3 weken je nog bij ons zouden hebben. Maar toch weer bleef je vechten & ten volle genieten van je leven.
1,5 jaar lang zelfs, tot het noodlot toesloeg op 13/09/2017…
Je at plots niet meer, je zocht jouw plaats om te gaan sterven. We hebben je zachtjes laten inslapen op jouw plaatsje bij ons in de living, samen in het bijzijn met je knuffel, ons & jouw maatje Luna.
Ja, ons Luna, die jou tot op de dag van vandaag haar ‘mama’ overal zoekt. Ze mist je héél erg hoor lieveling, net als wij.
Ons leven is niet meer hetzelfde zonder jou…
We missen je gezelschap, aan tafel, overal eigenlijk.
Jouw high fives die je tot op het einde gaf.
Je blijft voor altijd in ons hart, en we kunnen niet meer lachen zonder jou … ons dik beerke, we zien je graag & missen jou heel erg.
Rust zacht lieveling… dikke knuffel.
Familie Bonne