Marcel

Marcel, Celleke, Knuffelbeer, ...

Konden we nog maar één keer bij je zijn
dan... dan zouden we stil zijn.
Blijven zitten en je willen zeggen wat onze harten zeggen willen.
Het zijn geen grote woorden, geen zinnen zonder eind.
Wij zouden gewoon maar heel even
nog graag één keer bij je willen zijn.
Dan namen we je pootjes,
nog graag één keer liefdevol in onze handen.
Dan keken we nog eens liefdevol in je ogen.
terwijl we stilletjes zeiden hoe graag we je zien,
Hoe hard we je missen.

Maar Celleke,
We zouden ook naar je stralen met een lach vol dankbaarheid.
Voor de liefde die we deelden en die nooit meer verdwijnt.

Het ga je goed knuffelbeer!
Ooit...ooit zien we elkaar weer... Tot dan!

Dikke Kus
Mama, Papa, Guust en Fientje