Miloke, (20/04/2008 – 27/02/2020)
Je bent gekomen bij mij, ziek en met veel schrik.
Ik heb je er bovenop geholpen, en je was vlug een speelse enthousiaste sloeber .Na een paar dagen ontdekte ik da je doof was.
We waren vlug aan elkaar gewoon en werden dikke knuffel vrienden, die niet meer zonder elkaar konden.
We verhuisden en kregen er vriendjes bij .
We gingen samen op reis en beleefden vele mooie momenten .
Er werd ook een gezwel weg genomen , en je had last van je klieren , plassen kon ook niet meer , ik hielp je met veel liefde . we konden de mankementen toch samen onder controle houden .
Ook kreeg je last van glaucoom, daar waren we net op tijd bij, mocht er niet aan denken da je nog blind ging worden ook.
Nu de laatste periode werd je dement en leefde je in je eigen wereld.
Juist nog eten en veel slapen .
Je was opgeleefd.
Jammer, maar helaas moesten we afscheid nemen.
Sorry, we missen je verschrikkelijk.
Slaaplekker vriend.