Minnie (18 juni 2006 – 2 november 2019)
Lieve Minnie,
De dood is een ijzige hand die iemand van je losrukt
Ongenadig een flard van jezelf me scheurt
Gevolgd door kilte en duisternis
Jouw afscheid, een litteken op mijn hart
Kerst zal nooit meer Kerst zijn, niet zonder jou
En de zandkorrels op het strand
De eerste lentedagen buiten in de tuin
Tafelschooier, wandelmaatje, reisgenoot, bedverwarmer, ontvangstcomité bij de deur
Dochter, zus op vier poten
Vriendin
Waar ben je?
Voel je je beter, ben je gelukkig?
Een liefdevolle blik, jouw poot in de mijne
De herinnering, ze snijdt
Ze brandt… iedere dag
Ze vreet
Daarboven schittert een ster
Het licht in je ogen smolt weg, maar zij zal nooit doven
Lieve Minnie,
Jouw aanwezigheid gaf ons kleur, gaf ons warmte
Jij blijft bij ons
Wanneer zien we elkaar nog een keer?