Onze Paco β€οΈ
Met de kwaaiste blik …
Met de strafste blaf van achter de poort of het raam …
De vriend van al ons vrouwtjes,
De ‘niet zo vriend’ van de mannetjes.
Menig gevechtjes startte je voor de vrouwtjes,
Altijd trok je aan het kortste eind.
We dachten nochtans een zoon van Darka dat gaat nen peet zijn. πͺ
Inderdaad PeetScheet da was je, onverslagen kampioen windjes laten π€’
Je bleek te braaf voor de hondensport.
Daar waar je slimme en lepe moeder door een muur zou gesprongen hebben, liep jij naar de apache en gaf je een likje π€¦
Ach we zagen je er niet minder graag voor, integendeel π
Geen grotere vleier of jij, dicht op schootje of liefst van al dicht bij Daveke β€οΈπβ€οΈ
Want dat had je dan wel gemeen met je moeder die ONVOORWAARDELIJKE liefde naar je baasje toe.
Je was onrustig als hij niet in de buurt was, je liep marathons in huis als Dave buiten was en je kon er niet bij.
Ach lieve vriend, alhoewel het gisteren precies in een vingerknip gebeurde, kwam het verwacht onverwacht…
De poten werden zwakker, de blik was soms verward, de leeftijd begon te wegen maar je was content.
Zelfs die ochtend nog en dan plots π
Het vijfde vaarwel in zeven jaar tijd
Het doet veel zeer & het went nooit…
Maar tijd zal onze harten terug helen, dat weten we ondertussen al π
Bedankt voor de mooie jaren Paco π
Run free over the rainbow bridge π
Ze wachten je ongetwijfeld op π
Hartelijk dank voor uw boodschap.