Ukkie

Je kwam als een bundeltje haar in ons leven dat onbevreesd de wereld in ging.

Het trio werd een viertal, overal was je aanwezig de motor van ons allen.
Onze zwarte madam die ieders hartje innam.

Trainen, spelen, met rex kattekwaad uitsteken, s'avonds elk op zijn kussen bij ons in het salon
er was niets dat je niet aankon.

Dan ineens begon je gezondheid te sputteren, een ongelijke strijd.
Je ijzeren wil om door te gaan kon het tij niet keren.
Je nog meer laten afzien mocht niet gebeuren,
dus was er alleen nog je zachtjes moeten laten gaan, onze harten braken van verdriet.

Het is zo leeg zonder jou Ukkie, we lopen verloren.
Vergeten doen we jou nooit, jij bent één van die dingen in het leven die een onuitwisbare indruk maken.

Slaap zacht Ukkie voor altijd in ons hart,

al weet ik dat jij de wacht houdt over ons van hierboven.